Οι κρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας

Οι κρίσεις στις Ε.Δ. και τα Σ.Α. γίνονταν μέχρι σήμερα με κομματικά κριτήρια, κάτι που επιβεβαίωνε άλλωστε η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για κομματικές και αναξιοκρατικές κρίσεις και «φάγωμα» ικανών αξιωματικών, τους οποίους «θα αποκαταστήσει όταν γίνει κυβέρνηση».

Η τακτική αυτή χτυπάει το καμπανάκι στους αξιωματικούς, λέγοντάς τους ότι όσοι θέλετε να εξελιχτείτε και να φτάσετε ψηλά, πρέπει να ανεβείτε σε κάποιο κομματικό άρμα. Μόνο τότε θα έχετε τύχη. Οπότε, ανάλογα με την ημερομηνία των εκλογών και τις δημοσκοπήσεις, γίνονταν οι ανάλογες πλαγιοκοπήσεις των κομμάτων από τους ένστολους που ήθελαν να φτάσουν ψηλά ή να αποφύγουν την άδικη καρατόμησή τους.
Σε αυτό βοηθούσαν η Συγγρού και η Ιπποκράτους (Ρηγίλλης και Χ. Τρικούπη), με τα κλιμάκια των απόστρατων, που χάραζαν την πολιτική της άμυνας και της ασφάλειας του πολίτη, μοιράζοντας επαναφορές εφέδρων και υψηλές θέσεις σε αυτούς που ήταν εν ενεργεία και ακολουθούσαν την γραμμή του κόμματος.
Αυτή η κατάσταση είχε αρνητικά αποτελέσματα, αφού οι ηγεσίες, κομματικά δεσμευμένες, δεν μπορούσαν να πουν όχι στις λαθεμένες επιλογές της κάθε κυβέρνησης και του εκάστοτε υπουργού Άμυνας, Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας.
Η επιχειρησιακή ικανότητα των Σωμάτων έμπαινε σε δεύτερη μοίρα, δίνοντας προτεραιότητα, όπως φάνηκε από τις τελευταίες εξελίξεις, στα «οφέλη» της διπλωματίας των εξοπλισμών και της συναλλαγής με τους προμηθευτές.
Η απαξίωση των μετοχικών ταμείων, η εξαφάνιση των αποθεματικών τους και η εξαθλίωση των αποστράτων τους έχει άμεση σχέση με την πολιτική διαχείρισής τους. Το PSI ήταν η ταφόπλακα μιας καθοδικής πορείας, την οποία επεσήμαναν τα απλά στελέχη, αλλά οι πολιτικές και φυσικές ηγεσίες κώφευαν.
Η δυσμενής οικονομική κατάσταση των εν ενεργεία στελεχών, που τους αναγκάζει να συντηρούν τις οικογένειες τους από τα συσσίτια των στρατοπέδων, είναι και αυτή αποτέλεσμα της στάσης των πολιτικών και φυσικών ηγεσιών, αφού ο πενιχρός, ιδιαίτερα σε σχέση με την προσφορά, μισθός τους που στηρίζεται σε επιδόματα μειώθηκε δραματικά.
Το ερώτημα είναι: Πού ήταν οι ηγεσίες όταν γίνονταν αυτά; Συμφωνούσαν απολύτως με τις πολιτικές επιλογές;
Φέτος θα γίνουμε πάλι θεατές στο ίδιο έργο. Ο Π. Μπεγλίτης τον Νοέμβριο άλλαξε τους αρχηγούς γιατί νόμιζε ότι στις επερχόμενες πολιτικές εξελίξεις, την επομένη διετία, θα έχει ανθρώπους της επιλογής του.
Η Ν.Δ. αντέδρασε και είπε μεγαλοφώνως ότι θα επαναφέρει αυτούς που απομακρύνθηκαν άδικα από το ΠΑΣΟΚ. Οι απόστρατοι της Συγγρού, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, πιέζουν για επαναφορά από την εφεδρεία άδικα διωχθέντων και προωθούν εν ενεργεία γαλάζιους αξιωματικούς. Όπως ακούγεται ότι οι πιέσεις για να φαγωθούν οι υποτιθέμενοι πράσινοι και να ανέβουν οι υποτιθέμενοι γαλάζιοι είναι αφόρητες. Οι γαλάζιοι αξιωματικοί ζητούν δικαίωση και θεωρούν ότι έχουν προτεραιότητα, ενώ οι πρώην πράσινοι καταφεύγουν σε γραφεία γαλάζιων βουλευτών για να δηλώσουν την προθυμία τους στην υλοποίηση των αποφάσεων της νέας κυβέρνησης ή καταφεύγουν στην Ιπποκράτους για να ζητήσουν προστασία. Αρκετοί είναι οι αξιωματικοί που δεν πρόσκεινται στη Ν.Δ. και δηλώνουν ότι δέχονται τη ρεβανσιστική διάθεση συναδέλφων τους.
Τα υπουργεία Εθνικής Άμυνας, Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας έχουν υπουργούς της Ν.Δ., οι οποίοι προφανώς θα έχουν τον τελευταίο λόγο στις κρίσεις.
Τι είδους κρίσεις θα γίνουν λοιπόν;
Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. που συμμετέχουν στην κυβέρνηση τι θέση θα πάρουν; Θα έχουν λόγο σε αυτές τις κρίσεις και ποια θα είναι τα δικά τους κριτήρια για τη διασφάλιση της αξιοκρατίας ώστε να αποφευχθεί η αποστρατεία ικανών αξιωματικών;
Οι νέες ηγεσίες τι θέση θα πάρουν στις επερχόμενες περικοπές του μισθολογίου, των συντάξεων και των μερισμάτων που θα επιβάλουν οι πολιτικές ηγεσίες με εντολή της τρόικας;
Η εθνική άμυνα, η δημόσια τάξη, η ασφάλεια και η πολιτική προστασία είναι συνταγματικά δικαιώματα με όρους ισονομίας και ισοτιμίας για όλους τους πολίτες και πρέπει να απεμπλακούν από τα μικροκομματικά και μικροπολιτικά παιχνίδια της κάθε κυβέρνησης.
Η εθνική άμυνα και η ασφάλεια του πολίτη είναι αρκετά σοβαρή υπόθεση, είναι δικαίωμα όλων των Ελλήνων και δεν πρέπει να γίνεται με σκοπό να εξυπηρετήσει κομματικά συμφέροντα και κομματικές επιδιώξεις. Η κομματική εξάρτηση και οι πελατειακές σχέσεις στις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας πρέπει επιτέλους να σταματήσουν. Τα στελέχη πρέπει να αφοσιωθούν απερίσπαστα στην αποστολή τους και να κατοχυρωθεί ότι η εξέλιξή τους θα είναι αποτέλεσμα της προσφοράς, των γνώσεων και των ικανοτήτων τους. Είναι κάτι που έχουν προτείνει επανειλημμένα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και οι συνδικαλιστικοί φορείς των Σωμάτων Ασφαλείας στους εκάστοτε υπουργούς.
Η επιλογή των αρχηγών και των ανώτατων αξιωματικών πρέπει να γίνεται με διαφανή και αξιοκρατικά κριτήρια, που θα βασίζονται στα τυπικά και ουσιαστικά τους προσόντα, και η επιλογή τους θα γίνεται από διαρκή διακομματική κοινοβουλευτική επιτροπή, η οποία θα στηρίζει και θα ελέγχει το έργο τους.
*To άρθρο δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ 5-7-2012